Laat los mijn hand door Edward Docx

Een oude man merkt dat de spierziekte ALS hem steeds meer verzwakt. Hij besluit samen met zijn jongste zoon Lou een autoreis te maken. Ze starten in Engeland, rijden dwars door Frankrijk en eindigen in Zwitserland. bij de levenseindekliniek.

Onderweg sluiten de twee zoons Ralph en Jack ook aan, uit het eerste huwelijk van de oude man.

Lou vertelt hoe de spanning oploopt als blijkt dat Jack het niet eens is met zijn vader. Toch komen de mannen steeds dichter tot elkaar en zijn het waardevolle dagen.

Grappig en grimmig en zeer de moeite waard om te lezen.

Edward Docx

Edward Docx (1972)  schrijft geregeld stukken voor belangrijke Britse en Amerikaanse kranten en tijdschriften, waaronder The Guardian, The Times, The Washington Post, The Observer en Vogue. Zijn journalistieke werk werd genomineerd voor de George Orwell Prize. Hij woont en werkt in Londen. www.edwarddocx.com
Foto: © Charlie Carte.

De gewone man van Jos Palm

Beknopte wereldgeschiedenis vanaf Adam en Eva. En hoe heeft de gewone mens de geschiedenis ervaren en hoe is hij daarmee omgegaan.
Door de eeuwen heen verandert de man, hij bekijkt de wereld om zich heen en speelt erop in. Er staan ook een aantal afbeeldingen in het verhaal die dit illustreren.
De manier van schrijven is heel bijzonder, hij schrijft dit verhaal alsof hij de verteller is, en dat terwijl hij ook een gewone man is die nieuwsgierig werd naar zijn eigen soort.
Boek dat geschikt is voor historici. Het is voorzien van zwartwit illustraties. Het is een boek om af en toe een hoofdstuk uit  te lezen en dan weer weg te leggen en de informatie tot je te laten komen.
Geschikt voor leesclubs die studieboeken bespreken.

Jos Palm (Zeddam, 1956) is een Nederlands journalist, historicus en radiopresentator.
Palm voltooide de lerarenopleiding geschiedenis.
Hij werkt onder meer voor het radioprogramma OVT, het geschiedenisprogramma van de VPRO-radio. Palm was oprichter en in de beginperiode ook hoofdredacteur van het Historisch Nieuwsblad. Eind jaren negentig werkte hij voor het Leids universiteitsblad Mare. Palm schrijft ook voor Trouw en de Groene Amsterdammer.
Van zijn hand verschenen onder andere: De vergeten geschiedenis van Nederland, Oerend hard over de muzikant Ben Jolink en het boek Moederkerk, de ondergang van rooms Nederland. In dat boek wordt via een persoonlijke familiegeschiedenis de Werdegang van de katholieke kerk in Nederland in de tweede helft van de 20e eeuw aanschouwelijk gemaakt.
Palm was een aantal jaren zeer actief bij de toen nog revolutionaire SP.

Libris geschiedenisprijs voor Selma van Carolijn Visser

De  Libris Geschiedenis Prijs voor het beste historische boek gaat naar Selma van Carolijn Visser. Dat is zojuist bekend gemaakt in het programma OVT dat rechtstreeks uit De Rode Hoed in Amsterdam werd uitgezonden

In februari 2017 las Yvonne de Groot dit boek:

(Waargebeurde) historische verhalen zijn mijn favoriete genre. 

In dit genre past de roman Selma van Carolijn Visser. 

Carolijn Visser is een bekende Nederlandse schrijfster van reisverhalen. Ze reist vooral door landen als China en Tibet.  Ze schrijft vaak over mensen die zich onder moeilijke omstandigheden staande weten te houden, zo ook Selma. 

Joodse Selma Vos ontsnapt samen met haar vader aan de Holocaust. Ondergedoken weten zij de Tweede Wereldoorlog in Nederland te overleven. Na de oorlog vertrekt Selma naar Cambridge om te gaan studeren. Daar ontmoet ze haar toekomstige Chinese echtgenoot Chang Tsao. 

Ze kiezen ervoor om hun gezamenlijke leven voor te zetten in China. 

Chang was vooraanstaand lid van de Partij en leidde het Psychologisch Instituut, toch bleven Selma en haar kinderen buitenstaanders.
Tijdens de Culturele Revolutie werd Chang uit zijn functie gezet en door zijn collega's aangevallen. Selma, lerares aan de Tweede-talenschool, werd uiteindelijk samen met hem gearresteerd. De Culturele Revolutie betekende de ondergang van het hele gezin.

Carolijn Visser brengt met dit boek de geschiedenis tot leven. Hoe was het om te leven in het communistische China ten tijde van de Culturele Revolutie, wat betekende het voor hun gezin en de familie in Nederland.
Zeer aangrijpend verhaal over het gezin Tsao én Vos (Yvonne de Groot).

Hoe lees ik van Lidewijde Paris

Afgelopen week gaf Lidewijde Paris een workshop over verdieping in het lezen van romans.

De derde druk van Lidewijde Paris' Hoe lees ik? is vorige week uitgeleverd. Lezers blijken inderdaad op zoek te zijn naar verdieping, zoals de voormalig uitgeefster van – meest recent – Nieuw Amsterdam had gesignaleerd.

Aan de hand van diverse  literaire romans gaf zij aan waar zij als lezer op kunnen letten. De eerste zin van een boek, een citaat voorin. De aanduidingen van de hoofdstukken. En stille signalen. Dit zijn maar enkele zaken die  op mij indruk hebben gemaakt. Als je het boek uithebt lees het eerste hoofdstuk dan nog eens.

Een praktisch boek voor leesclubs maar ook voor iedereen die graag bewuster leest. 

De afwezigen van Lieke Kézér

Dit debuut dat diverse keren bekroond is (ANV debutantenprijs en de Bronzen uil 2017) heb ik vandaag gelezen en het is zeer de moeite waard.
Dit boek opent met een citaat van Tom Waits: "I like beautiful  melodies telling me terrible things "
Elk hoofdstuk is voorzien van een jaartal (1978 tot en met 2015)
Het verhaal wordt niet chronologisch verteld. En in elk hoofdstuk maken de personen verdrietige dingen mee en zijn ze eenzaam.
De hoofdpersoon  is Joshua James, die saxofoon speelt. Hij is saxofoon gaan spelen toen zijn moeder overleed op aanraden van zijn oude buurman Frank. Alle  mensen die in het leven van Joshua een rol hebben gespeeld komen aan bod en in het laatste hoofdstuk komen al deze verhaallijnen bij elkaar.
Alle personen hebben afwezigen in hun leven die hun dierbaar zijn of waren.

Schrijfster Lieke Kézér woont al jaren in Megen  

Hoor nu mijn stem van Franca Treur

Franca Treur (1979) is met Hoor nu mijn stem terug waar ze met haar debuut begon: in een bevindelijk reformatorisch milieu ‘waar wereldvreemdheid een deugd was’. Het is een kalm boek, uitgesponnen verteld maar immer onderhoudend over een jonge vrouw die van haar geloof valt. Het is niet per se een nieuw verhaal in de ‘afvalligenliteratuur’, maar dat doet weinig af aan het plezier dat je hebt en houdt in het verhaal.

Ina verliest op 3 jarige leeftijd haar beide ouders bij een verkeersongeluk en groeit op bij haar opa en twee ongetrouwde tantes  Ma en Sjaan die haar heel streng gereformeerd opvoeden in een klein Zeeuws dorp.

Als ze gaat studeren in Leiden achtervolgt het geloof haar steeds en zij kan zich daar niet aan ontworstelen.  Ze heeft een prima baan bij de radio als interviewer dan verliest ze haar baan en haar geliefde  keert terug naar haar geboortedorp  om haar terminale tante  te verzorgen en laat haar leven de revue passeren waarin het geloof en het aanpassen een grote rol hebben gespeeld maar wat wil en gelooft ze zelf?

Met Hoor nu mijn stem geeft Franca Treur volgens Uitgeverij Prometheus 'stem aan vrouwen uit dat deel van onze samenleving waar een vrouw vaak niet gehoord wordt.' De uitgever belooft dat het verhaal overrompelend is en dat 'de schrijfster je meeneemt in het hart van hun levens, zo sprekend en diep doorvoeld dat het je eigen verhaal zou kunnen zijn.'

Mannenjacht van Marion van de Coolwijk

Spannende thriller over 4 vrienden (Frank, Marc, Bart en Herman ) die elkaar al heel lang kennen. Ze leiden alle vier een dubbel leven en hebben een jacht waar zich van alles afspeelt.

Marc gaat na 22 jaar scheiden van zijn vrouw en ruilt haar in voor de jongere Babet etn wanneer hij dit officieel aan zijn vrouw heeft medegedeeld komt hij om bij een duister verkeersongeluk.

De cursieve hoofdstukken gaan over Peggy die indirect met de  vier vrienden te maken heeft en die door haar verleden tot alles in staat is.

Bart is zeeman en pleegt waarschijnlijk zelfmoord en Herman verdrinkt en  Frank ontsnapt zelfs aan de dood. Wat heeft Peggy met deze 4 mannen te maken?

Het is een thriller die van begin tot eind boeit en dus voor een grote doelgroep  die van thrillers houdt geschikt is.

In het buitengebied van Adriaan van Dis

In deze verhalenbundel vertelt van Dis over de eenzaamheid van de mens in een buitengebied in de buurt van de Ijssel.
Hij neemt een Japanse vrouwelijke robot in huis en kent haar menselijke eigenschappen toe. Wat in het begin fantastisch lijkt blijkt later toch tegen te vallen. Er wonen aparte mensen in het gebied.
Een jongen die hem komt helpen met autowassen en zo en die de schrijver wil helpen om uit zijn sociaal zwakke milieu te komen maar wat uiteindelijk niet lukt.
De intellectuelen die het fijn vinden dat er een schrijver in hun gebied is komen wonen en die hem proberen tot hun kring te gaan behoren.
Een oude liefde die op bezoek komt en terminaal blijkt te zijn en oude herinneringen met hem wil delen.
Op zich allemaal geen vrolijke verhalen maar met veel humor  en zelfspot geschreven en  het boek leest fijn weg.

De hoofdpersoon in In het buitengebied is schrijver, onder meer van Indische tuinen (wink wink), woont in Gelderland, naast de IJssel (Van Dis zelf woont er een stukje vandaan). Er zitten zoveel autobiografische elementen – onder meer een woninginbraak die in het echt ook heeft plaatsgevonden – in deze roman in verhalen dat de lezer zich wel min of meer gedwongen voelt om in de hoofdpersoon Van Dis te zien, op zijn minst een afsplitsing van hem. Een van de succesfactoren van de schrijver Van Dis is nu eenmaal dat hij een publieke figuur is, al is het dan tegen wil en dank (recensie Tzum)

Vrij onder de sluier van Desiree Jansen

 Geromantiseerd verhaal over een Nederlandse vrouw van 32 die als verpleegster gaat werken in Saoedi-Arabie nadat ze in Nederland  haar relatie heeft verbroken.
Zij moet zich als westerlinge houden aan de strenge regels van de islam. Ze kan niet alleen door het land reizen en moet overal toestemming voor hebben of begeleid worden door een man.
Het wordt haar bijna fataal. Uiteindelijk keert ze terug met behulp van de directrice van het ziekenhuis die haar dochter verloren is door het niet volgen van de strenge regels .Met dit boek wil zijn wijzen op de vrijheden die wij in Nederland hebben.

Desiree Janssen (56) werkte in een militair hospitaal in Dhahran in Saoedi-Arabië. Haar boek is gebaseerd op haar eigen ervaringen in een fascinerende wereld van sluiers, regels en geboden. Ze werd gekozen tot Reisreporter 2015 bij Voigt Travel.

Aangrijpend verhaal

No satisfaction van Chris van Esterik

In het kader van de maand van de geschiedenis was Chris van Esterik uitgenodigd op het TBL. Geboren in het dorpje Ingen bij Tiel in 1949 Als zoon van  een cafebaas.
Chris van Esterik is een Nederlandse journalist en schrijver. Na zijn middelbareschooltijd op het Stedelijk Gymnasium van Tiel trok hij op twintigjarige leeftijd naar Amsterdam om politicologie te studeren aan de Universiteit van Amsterdam

No satisfaction is een persoonlijk verhaal over een tijd waarin oude waarden verdwenen en de lagere klasse toegang kreeg tot het symbool van de oude elite, het gymnasium.
Het is begin jaren zestig. Schoorvoetend bestijgt een groep leerlingen, geboren tijdens de babyboom, de deftige trappen van het Stedelijk Gymnasium in Tiel. Als dochter van een loonwerker, zoon van een kroegbaas ? de auteur ? of kind van een arbeider in de jamfabriek van Flipjes Tiel zitten ze aanvankelijk wat onwennig in de klas. Ze zijn niet afkomstig uit de traditionele kweekvijver van de school, de notabelen van de stad en omstreken. Buiten woeden de jaren zestig met popmuziek, spijkerbroek en weelderige haardos. Binnen houdt een geharnaste, conservatieve rector met ijzeren hand succesvol de nieuwe tijd buiten de deur.
Trilogie over het leven van de schrijver. zestiger en zeventiger jaren  en vertelt de geschiedenis van Nederland in die tij. Deel 1. Een jongen van het dorp.
Deel 2. No satisfaction hoe we werden wie we zijn.
Deel 3. Jongens waren we.

Honkvast van Steffie van Oord

Zoals wel vaker bij Van den Oords boeken is Honkvast een titel die de lading niet helemaal dekt. Er komen in het boek wel mensen voor die hun hele leven in dezelfde woning hebben gewoond, niet zelden een oude, vervallen, deels onbewoonbaar verklaarde boerderij die al generaties familiegoed is. Maar er zijn er ook die wel degelijk langere tijd op verschillende plekken hebben gewoond. Steffie van den Oord zocht vijftien van die honkvaste mensen op en vertelt in Honkvast hun verhaal. Zoals over het huis bij het kerkhof, waar een vrouw woont die de levens van de doden kent, of de dienstwoning, waar een 105-jarige agent wakker ligt. Hun woningen zijn bedreigde landschappen geworden, met interieurs uit een ver verleden. Als zij er ooit weggaan, gaat alles op de schop. Maar tot die tijd weigeren ze om ‘tussen die oude mensen in het bejaardenhuis’ te gaan zitten.
De mensen hebben allemaal levenskracht.En ze leggen zich bij de dingen neer.

Het gaat over gewone mensen die stuk voor stuk heel oud zijn geworden en  de schrijfster krijgt hen aan het praten over hun leven vreugde en verdriet. Knap dat zij deze mensen heeft weten te vinden. Mensen die hun hele leven hetzelfde beroep hebben uitgevoerd met hart en ziel bijvoorbeeld de schoenmaker en  zijn vrouw. De mensen hebben allemaal gemeen dat zij heel hard gewerkt hebben  en heel eenvoudig leefden. Geeft een mooi tijdsbeeld en deze mensen zullen steeds minder voorkomen.

Boek is vergelijkbaar met het boek eeuwelingen dat zij in 2002 schreef.

Reddende engel van Renate Dorrestein

Een boek dat van begin tot eind boeit. Sabine  een jonge vrouw komt in Limburg met een  auto zonder benzine bij een Limburgse hoeve terecht.
Daar zijn 2 meisjes aanwezig:  Livia en Madeleine. Een beetje vreemde wezens. Wat is er aan de hand?
Zij wonen daar samen met een oude moeder en hun vader. Voor twee jaar terug is de au-pair op mysterieuze wijze verongelukt en in het dorp wordt er veel over geroddeld. Viaavia komt Sabine weer terug bij dit vreemde gezin en verleent hand en spandiensten. Alle vier nemen haar in vertrouwen en zij moet uitmaken wat de waarheid is. Zelf heeft ze net haar vriend verlaten omdat hij vreemd is gegaan en weet daar ook niet goed mee om te gaan.
Roman over naastenliefde eigenbelang en het verlangen om ergens bij te horen.
Renate Dorrestein heeft een ongeneeslijke vorm van kanker. ‘Reddende Engel’ zou dus haar laatste roman kunnen zijn. Toch heeft ze alweer een idee voor een nieuw boek.