Mooi boek over het leven van de moeder van de schrijfster Marion Bloem (1952) De moeder heeft aan een hand polio gehad en kan maar een hand goed gebruiken. De titel is ook figuurlijk want doordat de moeder in het Jappenkamp heeft gezeten slaat ze haar kinderen met een pollepel als ze niet precies luisteren. In dit boek grijpt ze terug op het leven van haarzelf en dat van haar moeder met wie zij een haat-liefde verhouding heeft. Het boek is niet chronologisch verteld. Elk hoofdstuk begint met een vetgedrukte zin en vertelt dan een gedeelte van het leven van de moeder die inmiddels in de tachtig is en aan geheugenproblemen lijdt. Nu moet de dochter voor de moeder zorgen.
Boek geeft inzicht in het leven in een Jappenkamp en de gevolgen voor de volgende generaties. Het is een vervolg op het boek Geen gewoon Indisch meisje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten