Een makkelijk kind van Mireille Geus

Twee studentes Parel en Willemijn gaan op een  luxe huis in de Ardennen passen. Als ze aankomen moeten ze onverwacht op het kind passen. Maar bestaat dat kind nu echt? Of is het de fantasie van Parel, de studente die constant verhalen verzint.

Of is Willemijn te serieus en is zij nog steeds bezig met het verwerken van de dood van haar oma. De twee vriendinnen kunnen niet zonder maar ook niet met elkaar. Zij denken elkaar te kennen maar is dat wel echt zo? Wanneer ken je elkaar en wat vertrouw je elkaar toe?

Boek is spannend, leest makkelijk en zou ook bij Young  Adults kunnen staan.

Droombeeld van Loes den Hollander

Na een overval op klaarlichte dag verandert het leven van Maartje van  Duiven compleet.
In deze spannende thriller komen allerlei facetten aan de orde: buitenechtelijke relaties, zwangerschap, criminaliteit, familierelaties, ondernemerschap, drugs, zelfmoord, angst en ongeloof.
Ondanks alles blijft het van begin tot eind boeien en wil je weten hoe het afloopt. Hoe goed ken je elkaar? Hoe goed ken je je vriendin en familie en wie is er te vertrouwen en wie neem je in vertrouwen?
Heerlijk boek om in de zon of bij het zwembad te lezen. Loes den Hollander heeft inmiddels 19 thrillers op haar naam staan en is een van de meest gelezen  Nederlandse vrouwelijke thrillerauteurs.

Dood van een thrillerschrijfster van Pauline Slot

Op een Grieks eiland ontvangt schrijver en coach Selma Hoogstins  gasten die daar ongestoord aan hun boek kunnen werken. Een van hen is Esther Noordvlucht bekende literaire thrillerschrijfster die dood gevonden wordt na een week verblijf op het eiland.

Dit boek geeft een mooie kijk in de schrijvers en boekenwereld. Elk hoofdstuk begint met een kreet uit een bekend boek bv.
 Eline hapte naar adem.
Dat was niet waar!
Dit was een heel foute droom (Suzanne Vermeer, Costa del Sol) (p.63)die z

Er wordt veel naar boeken en schrijvers verwezen. Literair of niet literair. Wat roem met schrijvers doet wat de marketing doet en aan welke eisen bepaalde boeken moeten doen. Schrijvers die zich als vrouw voordoen en door de goede verkoop na de dood van de echte schrijver door de uitgever worden voortgezet. (Suzanne Vermeer)
Esther Noordvlucht is een parodie op Saskia Noort.
Pauline Slot is cynisch en humoristisch over bepaalde schrijvers en schrijfsters.
Ik denk dat je dit boek beter kunt waarderen als je op de hoogte bent van  de boekenwereld en alles wat daar speelt. 

Recensie  chicklit: Dood van een thrillerschrijfster vormt een bijzonder boek in diverse opzichten. Waar het in eerste instantie vooral ergernis oproept, zorgt het later voor bewondering. Slot gebruikt het hulpmiddel sarcasme om haar kritiek op de boekenmaatschappij te uiten. Ze prikt de literaire thrillerballon die we allemaal angstvallig omhoog houden kapot. “De wedstrijd wekte zo de schijn van belangeloosheid, maar was natuurlijk een marketinginstrument.”

Pauline Slot studeerde Nederlands aan de Rijksuniversiteit Leiden met als specialisatie taalbeheersing. In 1988 ging ze werken aan de universiteit van Amsterdam, daar schreef ze een proefschrift over retorische vragen dat in 1995 verscheen onder de titel Vroeg ik jou wat? Haar debuutroman Zuiderkruis verscheen in 1999 en ging over haar haar vijftien maanden durende wereldreis per fiets door Australië, Nieuw-Zeeland, Canada, Fiji en Cookeilanden. 

Ochtendkoorts van Peter Gardos

Deze roman is vertaald uit het Hongaars en qua genre te vergelijken met haar naam is Sarah.
Twee jonge Hongaren verblijven na Wereldoorlog II in verschillende vluchtelingenkampen in Zweden. Via een briefwisseling komen Miklos en Lily met elkaar in contact.
Beiden zijn door uitputting en ziekten door de oorlog (bijna) ten dode opgeschreven. Desondanks hebben zij wilskracht en putten geluk uit hun liefde voor elkaar.
Door brieven en gedichten geven ze elkaar steun en ondanks tegenwerking vinden ze bij  elkaar geluk.
Romantisch verhaal over sterke liefde, de gevolgen van de oorlog.
Een van de gedichten:
Kom dus hier, vlinderlicht,
met enkel een lach on je mond.
Onderzoek zelf maar, waar
de pijn zo ijselijk bevriezen kon,
streel me maar warm, zodat
dauw mijn hart weer omvat" p.74

Péter Gárdos werd in 1948 in Hongarije geboren. Hij is filmregisseur van veel-bekroonde producties. In 1998, drie dagen na de dood van zijn vader, kreeg hij een stapel brieven, bijeengehouden door twee linten. De brieven waren sinds 1946 niet meer ingekeken. Ze bevatten het verhaal van de bijzondere manier waarop zijn ouders elkaar ontmoet hebben, het verhaal waarop hij Ochtendkoorts heeft gebaseerd.
“Mijn vader had het overdrijven tot een kunst verheven. Als we ons puur tot de feiten willen beperken, moeten we vaststellen dat hij exact achtenhalve dag journalist was geweest.” Gárdos zelf neemt Ochtendkoorts een opvallende plaats in. Hij vertelt het verhaal over ‘mijn vader en Lili’ en de gebeurtenissen als buitenstaander, waarbij hij nuanceert en becommentarieert. Tegelijkertijd vormt hij de auctoriale verteller, die ook bekend is met de gedachten en gevoelens van Lili en Miklós. Daarnaast gebruikt hij fragmenten uit de briefwisselingen om de gebeurtenissen te ondersteunen. Niet alleen verhoogt hij hiermee aannemelijkheid van Miklós leven; de structuur zorgt voor de broodnodige afwisseling in het anders grotendeels spanningsloze verhaal.

      

Haar goede hand van Marion Bloem

Mooi boek over het leven van de moeder van de schrijfster Marion Bloem (1952) De moeder heeft  aan een hand polio gehad en kan maar een hand goed gebruiken. De titel is ook figuurlijk want doordat de moeder in het Jappenkamp heeft gezeten slaat ze haar kinderen met een pollepel als ze niet precies luisteren. In dit boek grijpt ze terug op het leven van haarzelf en dat van haar moeder met wie zij een haat-liefde verhouding heeft.
Het boek is niet chronologisch verteld. Elk hoofdstuk begint met een vetgedrukte zin en vertelt dan een gedeelte van het leven van de moeder die inmiddels in de tachtig is en aan geheugenproblemen lijdt. Nu moet de dochter voor de moeder zorgen.
Boek geeft inzicht in het leven in een Jappenkamp en de gevolgen voor de volgende generaties. Het is een vervolg op het boek Geen gewoon Indisch meisje.

Recensie Volkskrant