Moeder van glas van Roos Schlikker

Roos Schlikker is een Nederlands auteur en journalist. Schlikker studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde en Communicatiewetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. In 2000 werkte ze korte tijd bij het tijdschrift FEM/De Week.

In dit boek vertelt Roos op aangrijpende manier over de bipolaire stoornis van haar moeder die op 68 jarige leeftijd is overleden door een  noodlottige val van de trap.
Haar stoornis heeft moeder vader en dochter altijd verborgen weten te houden totdat ze zestig werd en toen kwam ze in de molen van de GGZ terecht met protocollen, medicatie etc.
Roos vertelt ook over haar oma die dezelfde stoornis had en hoe de familie daarmee is omgegaan.
Na het overlijden verdiept Roos zich in het leven van haar moeder die haar ziekte achter een masker verborgen hield. In dit boek probeert Roos haar
moeder beter te begrijpen en werkt zij tevens aan haar eigen rouwproces.
Luister de podcast over dit boek.

Adam van Wanda Reisel

Wanda Reisel (1955) studeerde dramaturgie en debuteerde in 1986 met Jacobi’s tocht, twee jaar later gevolgd door de roman Het blauwe uur. Ze had toen al enkele toneelstukken op haar naam staan, ze schrijft nog steeds voor het theater en incidenteel ook voor film en televisie. Andere romans die ze publiceerde zijn Baby Storm (nominatie Libris Literatuurprijs, 1997), Een man een man (2000, eveneens genomineerd voor diezelfde prijs) en Witte liefde (2004, winnaar van de Anna Bijnsprijs en een nominatie voor de AKO Literatuurprijs). In 2006 verscheen van haar een bundeling met haar complete werk voor toneel, Tien stuks (1984-2006), in 2008 gevolgd door de roman Die zomer en in 2011 door de roman Nacht over Westwoud.

Het boek Adam boeit van begin tot einde.Niet makkelijk te omschrijven. Adam Landau is bij een aanslag op de Dam in Amsterdam en dan besluit hij  het roer om te gooien. Hij sluist veel geld  op een illegale manier naar het buitenland.
Adam begint  aan een tocht met de trein naar Zurich Shanghai om uiteindelijk in Noorwegen op een stille plek te eindigen. Adam denkt dat het leven maakbaar is en dat hij het geluk in eigen hand heeft.
Hij ontmoet twee vrouwen op zijn reis  Lili en Turid en zijn broer Robbert in Shanghai. Via flashbacks komt de lezer te weten dat de broers een haatliefde verhouding hebben gehad en dat er altijd een revanche tussen de beide broers heeft bestaan. Ook heeft Adam een rol gespeeld bij het auto ongeluk waarbij hun moeder omkwam. Adam heeft een zoon Jaffe en die rest zijn vader op het nippertje in Noorwegen. Wat is goed en wat is kwaad het thema van deze roman.



Mooi interview bij vproboeken

Het rode adresboek van Sofia Lundberg

De bijna honderdjarige Doris woont alleen in een appartement in Stockholm en heeft sinds 1928 hetzelfde adresboek, waarin alle mensen staan die ze in haar leven heeft ontmoet. De meeste namen zijn doorgehaald, met daarnaast geschreven: DOOD. Wanneer Doris ziek wordt en haar nicht Jenny uit Amerika haar bezoekt, vertelt Doris haar aan de hand van de namen in het adresboek haar herinneringen. En dan blijkt dat Jenny ook geen makkelijk leven heeft gehad. Er bestaat een speciale band tussen Jenny en Doris.
Het is een fascinerend verhaal over vriendschap en avontuur, geluk en verdriet, en over de grote liefde die je nooit vergeet. Jenny probeert die grote liefde nog voordat Doris sterft te achterhalen. Wel mooi maar een beetje  voorspelbaar. Voor de rest een prachtig boek.

Sofia Lundberg (1974) is journalist en redacteur. Het rode adresboek begon als blog en werd zo succesvol dat ze besloot het te bewerken tot een roman. Ze woont met haar zoon in Stockholm. 

Het mooist van dit boek vond ik een bepaald stukje tekst:

'Ik wens je genoeg... Genoeg zon om je dagen op te fleuren, genoeg regen om de zon te waarderen, genoeg vreugde om je ziel te versterken, genoeg pijn om de kleine pleziertjes van het leven te waarderen en genoeg ontmoetingen om af en toe tegen een afscheid te kunnen'.  

Dit is mijn moeder van Tommy Wieringa

In dit boek geeft Tommy Wieringa een beeld van zijn moeder. Toen hij twaalf jaar oud was ging zijn moeder haar eigen gang. Tommy woonde bij zijn vader. Ze hielden van elkaar maar er was een soort haat liefde verhouding tussen die twee. In dit boek verwerkt Tommy zijn eigen herinneringen aan haar. Een vrije vrouw, die diverse realties had en veel in het buitenlan d verbleef. Later een eigen winkel in alternatieve zaken had in Groningen.
De laatste strijd amen was dat zijn moeder zich niet wilde laten behandelen tegen borstkanker en dat het alternatieve circuit uiteindelijk haar dood betekende.
Na haar dood vinden de kinderen een generator en allerlei levensmiddelen die ze verzamelde omdat ze bang was voor het einde der dagen..
Boek met vele herinneringen  van Tommy aan zijn moeder en de strubbelingen die ze samen gehad hebben.
Een boek dat je een kijkje geeft in het leven van Tommy Wieringa. 

De mooiste dag van Stevo Akkerman

Stevo Akkerman (l963) is journalist en columnist bij Trouw.

In  deze roman moet Therese in het ziekenhuis bevallen  van haar eerste kind. Een bevalling met risico's voor moeder en kind. Op de gang wachten haar vader, zus en man.
De moeder is plotseling verdwenen en onvindbaar. Waarom is zij weg?
Via ieders perspectief komen we erachter waarom moeder is verdwenen en wat er met de andere mensen aan de hand is. Elk mens draagt zijn eigen moeilijkheden met zich mee en daardoor zijn er binnen het gezin moeilijke situaties ontstaan. Ontroerend boek over een gezin.
Uiteindelijk is moeder terecht en bezoekt haar dochter met baby.
"Ik ben er nog meisje"zegt ze zacht. "Het verhaal is nog niet voorbij"

Lanoye 60 : groepsportret met brilletje

Afgelopen maandag was Tom Lanoye in de bibibliotheek van  Oss. Een geweldige veelzijdige schrijver en vooral voordrager. Hij droeg zijn gedichten voor uit de gedichtenbundel Vrij-wij?.

Vrij – wij? werd zo een verrassende staalkaart van Lanoye's kunnen als dichter. De bundel van zestien pagina's telt zes gedichten: van het programmatorische 'Zonder handen, zonder tanden', waar de bundel zijn titel aan ontleent, tot het zeer persoonlijke 'L'envoye de Lanoye'. Typerend bevat het ook twee bewerkingen. 'Ongegronde eigendom' is een moderne variant van William Shakespeare's sonnet 134. En 'Tooglied in tijden van #me2' is een hilarische adaptatie van boek 6 en 7 van het Hooglied.

'Ik erken daarmee het bestaan van de traditie', zegt hij, 'maar ook dat ik me de vrijheid veroorloof om daarmee te spelen – ook dat is een invulling van het thema. Ik hoop dat de lezers de moeite nemen om de werken waaraan ik refereer ter hand te nemen. Wie dat doet, zal drie keer genieten: de eerste keer door mijn gedicht te lezen, de tweede keer door de oorspronkelijke werken van Shakespeare en de Bijbel te lezen, en de derde deer door nogmaals mijn gedicht te lezen en te zien wat ik met het origineel heb gedaan.'

Lanoye lijkt kritisch te zijn op het gebruik van het begrip 'vrijheid'. Het woord 'vrij' duidt óók vaak iets aan wat er niet is. Denk aan 'smetvrij' of 'vetvrij'. En zit er ook geen negatieve connotatie aan termen als 'vrije jongen' of 'vrije handel'? 'Zonder handen, zonder tanden' krijgt daarbij ook een politieke lading: wat betekent 'gastvrij' in een tijd waarin de grenzen sluiten? Dat gevoel bekruipt je zeker als je het gedicht leest in combinatie met het volgende, waarin Zuid-Afrikaanse dichters de vrijheid écht met betekenis bezingen.

De dichter laat deze interpretatie aan de lezer. 'Ik ben wel politiek. Maar: in mijn columns en essays. Dit zijn geen teksten voor de krant. Dit zijn gedichten waarin ik, zoals in het eerste, de filosofische onmogelijkheid van vrijheid wil aantonen. En het tweede gedicht, 'Bekentenissen van een knolgewas', is vooral een heel persoonlijk gedicht. Het gaat over waar ik vandaan kom en waar ik van ben gemaakt, en dat ik me in Zuid-Afrika zo misplaatst voel, maar tegelijk ook zó thuis. Ik wilde dat dubbele gevoel oproepen.'

 

Geen woord zo vrij als vrij
Het weert wat men verbiedt
Smetvrij, vetvrij. Kogelvrij
Maar wat is dan ‘gastvrij’?
(Ontdaan van vreemdelingenwaan?)
En vogelvrij: een doel, een straf?
Of een verzuchting op een graf?
Hier ligt hij: Eindelijk vrij.

De verschrikkelijke jaren tachtig van Tim Kamps

Tim Kamps (41) groeide op in een woongroep in de jaren tachtig. Dat hij daar dingen meemaakte die niet helemaal normaal waren, realiseerde hij zich pas later. Het uitgangspunt, ook bij dit boek, was wel weer gewoon humor, zoals bij alles wat hij doet.

In dit boek verwerkt Tim vanuit kinderlijk oogpunt zijn leven in een commune waar eerst Oom Bert de scepter zwaaide en na de dood van Bert Frank.
Boek met veel humor, cynisme absurde gebeurtenissen in de commune. Waargebeurd of verzonnen. De waarheid ligt in het midden denk ik.  De kinderbescherming moet zelfs ingrijpen en dan willen 2 kinderen  weglopen naar Belgie.
Korte hoofdstukken aangevuld met foto"s en kindertekeningen.
Geeft ook een beeld van de tachtiger jaren.

 

Wakker vallen van Els de Groen

Op donderdag 31 januari  las Els de Groen in de Bibliotheek Oss voor uit de bundel Wakker vallen. Ook aanwezig die avond was Gert-Jan van der Steen, de Osse grafische vormgever met wie Els nauw samenwerkte. 

Wakker worden gaat over dagelijkse en heel herkenbare dingen, ver weg maar ook dichtbij. En het is een uitbundig spel met de taal. Britten en Fransen vallen verliefd (fall in love, tombent amoureux), Nederlanders vallen in slaap. Wakker vallen doet niemand. Waarom eigenlijk niet? Waarom sluiten we vriendschap als we openen bedoelen? En waarom is vogelvrij allerminst vogelveilig? Taal is boeiende materie. Wie de woorden ook maar een tikje kantelt, verandert het perspectief en daarmee zijn kijk op de wereld.