De langste adem van Arielle Veerman

Arielle Veerman (1963) is restaurator. Ze schreef een autobiografische roman over haar leven met schrijver Joost Zwagerman, van wie ze in 2011 scheidde en die in 2015 zelfmoord pleegde.

In dit boek kijkt zij terug op de zelfgekozen dood, de eerste dagen erna en het openbare afscheid en wat dat  met haar en haar 3 kinderen heeft gedaan.

Verder grijpt zij terug op haar middelbare schooltijd waar zij Joost leerde kennen en  toen ze daarna na een  lang verblijf in Italie weer bij hem kwam met hem trouwde en 3 kinderen kreeg.

Ook geeft zij haar blik op het schrijverschap van Joost en de publieke rol die hij speelde in de media en waarvoor het gezinsleven moest wijken.
Dit alles gaf conflicten  in hun relatie met een echtscheiding vechtscheiding tot gevolg.

Vijf jaar later verwerkt zij haar herinneringen in dit boek.
Indrukwekkend eerlijke en confronterende roman.

Het bloemenmeisje van Anya Niewierra

De 43-jarige Franse kruidenarts Nina Fleurie leidt een teruggetrokken bestaan in de Pyreneeën. Haar afgezonderde leven verandert wanneer zij bezoek krijgt van een Nederlandse vrouw. Deze Théa Wanders blijkt haar tweelingzus, van wie zij als baby werd gescheiden.
Théa had een gelukkige jeugd in Maastricht terwijl Nina tot haar veertiende door haar moeder Mia werd verstopt in de desolate Pyreneeën. Hier schiep de gevoelloze Mia een eigen religie en leerde Nina dat mensen Duivels zijn.
Als haar moeder vervolgens wordt vermoord, wordt de verwilderde Nina gevangen en meegenomen naar de bewoonde wereld, waar ze nooit écht aardt. Pas met de komst van haar tweelingzus voelt Nina zich voor het eerst verbonden met een mens. Maar dan verdwijnt Théa. De wanhopige Nina start een zoektocht die leidt naar het bizarre verleden .

Al met al een heel ingewikkelde familiegeschiedenis, spannend van begin tot eind. Gelukkig zit er voorin een uitgebreide beschrijving van alle personages die een rol spelen in de ze thriller.

Dit zegt de schrijfster over zichzelf op haar website:

Ik ben in 1964 geboren in Kerkrade. Twee zaken hebben in mijn jeugd grote indruk gemaakt. Allereerst mijn middelbare schooltijd binnen de serene abdijmuren van Gymnasium Rolduc. Hier kwamen eeuwenoude tradities en modern denken op een inspirerende manier samen. 

​

Ten tweede de teloorgang van de mijnindustrie vanaf 1974 en de sociale ellende die dat veroorzaakte.  Ik had op mijn 18e dan ook maar één doel: wegwezen uit deze trieste omgeving! Ik trok letterlijk de wijde wereld in. Na diverse omzwervingen kwam ik in 1992 weer terug naar Zuid-Limburg. Het was mijn ambitie om mee te werken aan een nieuwe toekomst van dit prachtige gebied. In mijn eerste boek, Zuid-Limburg, Toen en Nu (uit 2010), staan de grote veranderingen in Zuid-Limburg van de afgelopen eeuw centraal. 

​

Tijdens een van mijn reizen ontdekte ik de Pyrénées-Orientales, ofwel Frans Catalonië. Ik werd verliefd op deze ruwe bergregio en bouwde er mijn ‘tweede bestaan’ op tussen de Catalanen.  

​

Beide regio’s, maar ook de vele landen waar ik de afgelopen decennia doorheen trok, zijn mijn inspiratiebron bij het schrijven en schilderen… 

Roxane van Iperen schrijft boekenweekessay 2021

Roxane van Iperen had naar eigen zeggen redelijk snel een idee voor haar essay voor de Boekenweek 2021, met het thema 'tweestrijd'. Het klein en behapbaar maken van een breed ingestoken betoog doet ze door de actualiteit uit te lichten, vertelt ze vrijdag in M.

"De actualiteit leidt wat mij betreft heel erg terug op 'je eigen verleden niet in de bek willen kijken'", aldus Van Iperen. "Wij Nederlanders zijn echt koningen in het niet in de spiegel willen kijken."
"Dat is niet iets wat ik verzin, daar zijn talloze proefschriften over geschreven. Zo staan wij in de wereld ook bekend. Wij hebben een grote zwaaiende vinger en een kleine spiegel, zo zeg ik maar het altijd maar".

Quarantaine van Wim Daniels

Wim Daniëls werkte enkele jaren als leraar Nederlands en Duits in het middelbaar onderwijs. Vervolgens was hij vijf jaar als tekstwetenschapper verbonden aan de Open Universiteit.
Sinds 1994 is hij fulltime schrijver en taaladviseur. Hij geeft ook lezingen en voordrachten, en staat in het theater met cabaretvoorstellingen en theatercolleges
.



Dit is een van de eerste boeken over de Quarantainetijd.Wim heeft in quarantainetijd dit boek snel geschreven. In dit boek heeft hij alle facetten van de  coranatijd verwerkt aan de hand van een liefdesrelatie.
Het boek leest makkelijk en heeft een verrassend einde in 2021.

Twee Nederlanders Karel en Julia treffen elkaar in een bungalowpark in de Dordogne
.In dit bungalowpark komen veel Nederlanders die aan een proefschrift werken.
Karel is gynaecoloog en wil promoveren op kunstmatige baarmoeders en Julia wil promoveren over het gebruik van leestekens.
Op het park komen zij in maart 2020 met elkaar in aanraking omdat ze beiden een lichte vorm van corona krijgen en niet naar Nederland kunnen terugkeren.

Het park moet gesloten worden en ze zijn op elkaar aangewezen wat tot vele gesprekken over beide vakken  gaat en uiteindelijk tot verliefdheid leidt en  gevolgen heeft met een goede afloop.

Boek dat heel goed de sfeer weergeeft van  de afgelopen maanden met alle onzekerheden angsten  en regels  die dit virus met zich meebrengt.

Hoofdpersonen zijn de elkaar onbekende Karel en Julia, respectievelijk gynaecoloog en taalkundige. Ze werken allebei aan hun proefschrift, in een bungalowpark in de Dordogne, als de pandemie losbreekt. Allebei krijgen ze corona-achtige klachten, en ze moeten samen in één bungalow in quarantaine. En wat er toen gebeurde zal je verbazen!

Nou nee. De verrassing in Quarantaine zit ’m er vooral in dat Daniëls niet alleen de twee promovendi volgt, maar ook een paar figuren in hun omgeving. Eén passage wordt zelfs min of meer verteld vanuit het perspectief van een hond. Die diversiteit aan ervaringen en standpunten had tot een rijke roman kunnen leiden; een serie ineengevlochten verhalen die uitstijgen boven de stortvloed aan journalistieke, niet-fictieve getuigenissen. Of die daar op zijn minst iets aan toevoegen. (recensie Parool)

De lessen van meneeer Picquier door Marc Roger

Leestip voor iedereen die van lezen en boeken houdt.
Samenvatting van het boek:
Meneer Picquier heeft zijn boekwinkel moeten sluiten, maar het is hem gelukt om zijn dierbaarste bezit, drieduizend boeken, te bewaren. Die vullen zijn kamer in verzorgingstehuis Bleuets nu tot aan het plafond.
Door zijn ziekte kan Picquier niet meer doen wat hij het allerliefste doet: lezen. Hij vraagt de jonge Grégoire, die sinds kort de maaltijden in het tehuis rondbrengt, om hem elke dag een uur voor te lezen. Daar ziet Grégoire (nooit een echte lezer) aanvankelijk tegen op, maar met de tijd ontstaat er een bijzondere vriendschap tussen de twee. Het voorleesuur wordt steeds populairder en verhuist naar de algemene ruimte, zodat zo veel mogelijk bewoners kunnen meeluisteren.
De oude boekverkoper Picquier geeft ondertussen zijn jonge voorlezer een aantal waardevolle (levens)lessen mee…
 
Marc Roger is voorlezer van beroep. Hij organiseert lezingen door heel Frankrijk, met name in boekhandels. In 2014 kreeg hij door de jury van de Grand Prix Livres Hebdo een ereprijs uitgereikt voor zijn bijzondere rol in het overbrengen van literatuur naar het grote(re) publiek. dit boek is zijn debuut.

Mooie vriendschap tussen een oudere man en een  jongen. Er wordt op een humoristische  manier met de ouderdom omgegaan. (vergelijking met intouchables en Hendrik Groen)
Verwijzing en korte fragmenten van bekende romans. Mooi taalgebruik en apart einde. Vooral de liefde voor literatuur en het belang van voorlezen is in dit boek belangrijk.

Frits Spits Alles lijkt zoals het was.

Indrukwekkend boek van Frits Spits over zijn overleden vrouw Greetje en welke rol Nederlandstalige muziek in hun beider leven heeft gespeeld. Er zitten 2 cd 's in het boek zodat je ook naar de muziek kunt luisteren. In het boek vind je verwijzingen naar de teksten van de liedjes.Je krijgt een kijk in het rouwproces van Frits Spits na de dood van zijn vrouw.

Ken je mij van Trijntje Oosterhuis: