Johan studeerde werktuigbouwkunde in Alkmaar en was samen met een
compagnon eigenaar van een ingenieursbureau en een technische
handelsonderneming. Na de verkoop van de twee bedrijven leidde hij nog
enige jaren beide ondernemingen en kocht hij in 2011 een deel van het
bedrijf terug. Naast ondernemen maakt Johan bronzen beelden, publiceerde
hij de dichtbundel Een beeld van een dichter en schrijft hij regelmatig columns in een plaatselijk weekblad.
Autobiografisch dagboek van een man die jarenlang als ondernemer hard gewerkt heeft. In een vakantie op Ameland besluit hij om het rustiger aan te gaan doen. Maar na deze vakantie krijgt zijn vrouw Heleen een ernstige beroerte. Hij komt dan met haar in het medisch circuit terecht loopt tegen medische fouten aan, miscommunicatie, opname in een verpleegtehuis. Hij moet ook zijn bedrijf draaiende houden en alle (huishoudelijke) en dagelijkse taken op zich nemen.
Na enkele maanden wordt hij verliefd op een vriendin en daardoor wordt de situatie nog moeilijker.
Boek waar je niet vrolijk van wordt maar een beeld geeft van de mantelzorger naast de patient.
Hwang Sok-yong (1943), in Nederland bekend van 'Mijnheer Han' en 'De
schaduw van de wapens', is een van de belangrijkste Zuid-Koreaanse
schrijvers. In deze roman uit 2007 vlucht het tienermeisje Bari in de
jaren 1990 uit Noord-Korea, via China, naar Londen, waar ze in een
multiculturele migrantengemeenschap terechtkomt en verliefd wordt op een
moslim uit Kasjmir. Bari (haar naam betekent ‘verschoppelinge’)
beschrijft zelf de verschrikkingen van de reis en de moeilijkheden van
het illegale bestaan, maar het is niet enkel een grimmig relaas, want
zij is geen gewoon meisje. Dankzij haar helderziendheid staat ze in
contact met de geestenwereld en beleeft ze langdurige visioenen, waarin
de sjamanistische legende van de verstoten prinses Bari, naar wie zij
door haar grootmoeder is vernoemd, een belangrijke rol speelt.
De kracht van dit boek zit in het lichtvoetige, maar ook analyserende. Als de grootvader van Abdul, de man van Bari, hoort over de aanslag in New York is zijn reactie: "De wereld is nu anders!(....)Maar nu zullen ze onze religie en onze manier van leven openlijker bekritiseren." Hij waarschuwt zijn kleinzoon : "Er gaan verschrikkelijke dingen gebeuren. Nu hebben ze een excuus."
Wij, de lezers, realiseren ons hoe waar dit werd.
Ook het laatste deel van het verhaal, haar visioen van wat niet alleen de wereld betreft, maar ook haar eigen leven, is confronterend en rauw.
Een boek dat heel bijzonder is en tot nadenken stemt...
Marion van de Coolwijk is geboren op 7 mei
1959 in Amsterdam-Noord als Marion Verkaik. In 1988 debuteerde ze als
jeugdschrijver en heeft ze inmiddels meer dan 200 titels op haar naam
staan. Bekende series zijn o.a: De Olijke Tweeling en MZZLmeiden.
Daarnaast heeft Marion vele jeugdboeken geschreven. Met haar vele
nominaties voor zowel de Kinderjury als Jonge Jury en het winnen van de
TINA AWARD in 2006 voor het beste meidenboek (MZZLmeiden) mag Marion
zich met recht een succesvol jeugdschrijver noemen. Mangelvrouw is haar eerste thriller voor volwassenen.
Bette van Maanen leeft een comfortabel
leventje. Haar man Lucas is een succesvol zakenman en haar doordeweeks
leven was gevuld met leuke bezigheden, zoals shoppen, sporten, uitgaan,
kapper, massages, stylistes en de inrichting van het huis. Ze krijgt
alle vrijheid van Lucas en maakt daar dankbaar gebruik van. Als Lucas
een ongeluk krijgt, staat haar gemakkelijke leventje op zijn kop. In het
ziekenhuis ontmoet Bette een oude bekende, Monica. Monica is de
verpleegster van Lucas en vroeger was Monica het doelwit van de
pesterijen van Bette en haar vriendinnen. Het lijkt dat Monica haar
alles vergeven heeft en er ontstaat een hechte vriendschap tussen de
twee vrouwen. Deze vriendschap mondt zelfs uit in een liefdesrelatie.
Bette ziet haar relatie met de veeleisende Lucas niet meer zitten en ze
beraamt samen met Monica een plan…
Vrouwenthriller die makkelijk weg leest en een verrassende ontknoping heeft. Een jeugdboekenschrijfster die voor het eerst voor volwassenen schrijft.
Het hartverscheurend
verhaal over de pogingen van Aurelia van Maalen om haar vader te begrijpen, die
zijn vrouw en dochters abrupt achterliet om in Afrika een nieuw leven te
beginnen. De angst die zij ervaart door de soms maandenlange afwezigheid van
brieven, een afwezigheid die hem ontoegankelijk voor haar maakt.
En toch, wanneer zij die brieven leest, bekruipen
gevoelens van begrip en mededogen haar, maar ook boosheid jegens haar vader,
Michiel van Maalen. Terwijl ze uitziet naar zijn brieven en daarmee zijn
avonturen meebeleeft, raakt ze betrokken bij het volstrekt veranderde leven van
haar vader, ook als hij aangeeft dat hij een andere vrouw heeft en van haar
moeder wil scheiden.
Als tegenhanger van alle negatieve berichten heeft Antoine Leiris, evenals Mohamed El Bachiri gekozen om niet toe te geven aan de angst, geen haat als reactie maar juist liefde. Het vraagt in mijn ogen een grote kracht van degenen die dit meemaken. Ik heb daar bewondering voor, en toon deze boeken/berichten graag in onze blog.