'Ik ben Elly Biesters, 52 jaar, journalist
(radio/tv). Geboren in het rivierengbied maar woon al jaren in het
midden van het land in de buurt van Utrecht. Ik heb altijd geschreven
maar hield de schrijfsels voor mezelf. Toen ik rond 2010 een paar jaren
op Curaçao kwam te wonen kreeg ik meer tijd om te schrijven. Een
volhardende vriend wilde nu wel es wat lezen. Hij was de eerste die wat
van me las. Hij publiceerde een paar stukken in een tijdschrift van de
Universiteit Utrecht waar hij hoofdredacteur van is. Daarop kreeg ik een
mail van de uitgever die het had gelezen en met me wilde praten over
een boek. Ik vertelde het mijn hartsvriendin als eerste.'
Er wordt Gelders dialect gesproken in de roman. Volgens opa moet alles bij het oude blijven en je ziet de gebeurtenissen zo voor je. Oma die onderdanig is aan de mannen en soms uitgescholden wordt door hen. De mannen worden rauw beschreven. Toch komt er ook de nodige humor in de roman voor. Het geeft een tijdsbeeld. De angst voor de Russen. Titels van popsongs uit die tijd. De politiek Den Uyl, treinkaping. Zonder meer een mooi boek.
Uit een recensie:Biesters omschrijft haar jeugd die zich voornamelijk afspeelt in de Hucht, de woning van opa en oma, waar ook nog twee ooms wonen. Is ze niet in de Hucht, dan is ze thuis (waar vader, moeder, Biesters en haar zus wonen) of op school in de klas van meester Donkers.
Het wonderlijke is dat Biesters in feite een hele gewone jeugd omschrijft. Er gebeuren weinig echt verschrikkelijke dingen in haar jonge leven en toch vertelt het boek een wonderlijk, bijna onecht verhaal. Dat heeft alles te maken met de personages die erin voorkomen en hoe Biesters deze neerzet.
De ongemakkelijke mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten