maandag 25 juni 2012

Post voor mevrouw Bromley

Van de schrijver van de Engelenmaker [2005] eindelijk de langverwachte opvolger:   
Post voor mevrouw Bromley . 


‘Ik weet niet of je het al hebt gehoord, maar ons land heeft dringend helden nodig. Echte helden.’

Augustus 1914. In Londen melden duizenden jongemannen zich aan om te gaan vechten tegen de Duitsers. Martin Bromley, zeventien en te jong voor het leger, probeert de twee jaar oudere John Patterson te overreden samen in dienst te gaan, maar die wil zijn droom om te gaan studeren niet opgeven.


Uit de recensie van de Volkskrant:  
De roman omvat de jaren rond de voorlaatste eeuwwisseling tot aan de laatste maanden van de Eerste Wereldoorlog. In het eerste deel, dat Het thuisfront heet, lezen we over twee jongens, de 17-jarige Martin Bromley en de twee jaar oudere John Patterson.


Het zijn vrienden, ondanks hun tegengestelde karakters. John is een lezer, een uitgesproken literatuurliefhebber. Milton, Keats, Dickens, Kipling, en later H.G. Wells, Conan Doyle. De wanden van het huis dat John en zijn vader bewonen in de Londense wijk Hoxton, staan vol boeken. Toch is er weinig uitwisseling tussen vader en zoon: 'Zoveel woorden als er in ons aanwezig waren, zo weinig werd er doorgaans gesproken.'


Uit ander hout gesneden is de familie Bromley, bestaande uit pa, ma, Martin en een hele reeks zusjes. Ze zijn luidruchtig, deels analfabeet, onbesuisd en dierlijk in hun verlangens, iets wat Martin fataal wordt zodra hij in het leger zit. Bindende factor is moeder Bromley. Zij was het die John borstvoeding gaf, nadat zijn eigen moeder overleed in het kraambed. Lezer en vechtjas zijn zoogbroeders. 

Lezen we over de straatjes in Hoxton, waar kinderrijke families in kleine hokken wonen, dan verwijst Brijs een zin verderop naar Dickens. Schrijft hij over de moeizame verhouding tussen John en Mary, Martins zus op wie John verliefd is, dan weerklinken romantische liefdesperikelen van Keats. En wanneer John zich afvraagt of hij een lafaard is omdat hij niet zoals Martin en al die andere jongens naar de oorlog gaat, dan brengt Brijs zijn lezer, door een zijlijn in het verhaal waarin een opstandige student Duits zelfmoord pleegt, moeiteloos naar Goethe. 


Post voor mevrouw Bromley is een aangrijpende roman over ouders en kinderen in tijden van oorlog. 
Een verhaal over moed en lafheid, hoop en vriendschap, gemis en verlangen.

Post voor mevrouw Bromley is weliswaar een dikke pil van ruim 500 pagina's, maar door de schrijfstijl is het een makkelijk leesbaar boek. Brijs neemt je mee in het verhaal naar het Londen ten tijde van de 1e Wereldoorlog en naar de loopgraven in België en Frankrijk. De roman zit verder vol verwijzingen naar de Wereldliteratuur. (yg). 

Post voor mevrouw Bromley' is op de tweede plaats geëindigd voor de NTR Docententrofee 2012. In een enquête onder 600 leraren Nederlands over hun beste boek van 2012 moest Brijs enkel 'Tonio' van A.F.Th. van der Heijden voor laten gaan. Op de derde plaats eindigde Herman Koch met 'Zomerhuis met zwembad'. De uitslag werd bekendgemaakt tijdens de televisiequiz De avond van het boek. 

Geen opmerkingen: