China, het land van de rijzende zon, de Grote muur en pittoreske rijstvelden. Het land van Tai-Chi, Mao Zedong en het communisme. Het land van thee rituelen en Hello Kitty fans. En ook het land waarin Lizette Dalebout in 2005 belandde, toen haar man besloot er een bedrijf op te zetten. Verhuizen was noodzakelijk en het Hollandse gezin vestigde zich in de grootste havenstad ter wereld: Shanghai.
In haar beschrijving van hun dagelijks leven spaart Lizette Dalebout zichzelf en haar dierbaren niet – humor en zelfspot slepen haar door bizarre situaties en cultuurbarrières heen. Dronken schooljuffrouwen, ongewone liefdes en vriendschappen, en een secretaresse die graag rijk wil worden maken Mijn straat is geel tot een boek dat leest als een soap.
Mijn straat is geel is geen chronologisch verslag geworden van zes jaar China, eerder een verzameling verhalen, scènes soms. ,,Je moet je eigen manier vinden om te schrijven”, zegt Dalebout. ,,Het is moeilijk om het boven het gemiddelde reisverhaal uit te tillen. Eerst wilde ik een roman maken, later puur over de Chinezen schrijven, maar uiteindelijk is het een mengvorm geworden. Een persoonlijk verslag, maar ook met universele thema’s, waarin veel mensen zich kunnen herkennen.”
Lizette Dalebout (1966) woont en werkt in Shanghai. Eerder was ze verslaggever voor het weekblad Nieuwe Revu en vrouwentijdschriften zoals Marie Claire en Elegance
Trefwoorden: Nederlandse emigranten, China.
Titel:Mijn straat is geel. Een Hollands gezin in Shanghai
Uitgeverij Nieuw Amsterdam,
Jaar van uitgave: 2011
Blz.: 224 pagina’s (yg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten