De hoofdpersoon Antoon Rentier is docent Nederlands op een middelbare school in Zierikzee.. Zijn vader is tijdens de watersnoodramp verdronken en hij is alleen door zijn moeder, streng gelovig, opgevoed.
Het strenge geloof, de dood van zijn vader en de relatie met zijn moeder heeft hij allemaal niet goed verwerkt. Dan komt er een nieuw leerling Claudia in de klas. Zij maakt indruk op hem. Alhoewel zij geen relatie met hem krijgt zijn ze op elkaar aangewezen.
Mooi boek, familieroman, watersnoodramp die jaren doorwerkt evenals het geloof waardoor mensen zich schuldig voelen en niet durven te doen wat zij zelf willen.
Deze roman is voor mij compleet omdat, naast de historische feiten, vooral de gevolgen voor de mensen die het meemaakten volledig tot hun recht komen. In een interview vertelt de auteur dat ze geput heeft uit haar eigen herinneringen en daar een fantasievolle draai aan heeft gegeven. Ook zij verloor haar geloof en maakte mee hoe de Ramp voor haar ouders en grootouders een heel leven meeging. Haar hoofdpersoon moest echter een man zijn, want anders kwam het allemaal te dichtbij. “Ik heb het verdriet van toen gestalte willen geven”. En dat heeft ze in deze goed geschreven roman uitstekend gedaan. Ingetogen en integer, realistisch maar ook fantasierijk, empathisch zonder een spoortje sentimentaliteit. Een heel knap debuut!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten