De hoofdpersoon heeft ten onrechte een moord bekend en is daarvoor veroordeeld. Dit heeft verstrekkende gevolgen voor de familie. De dochter gaat jaren later haar wraak halen op de werkelijke dader. Tussendoor leest het als een familieroman. de diverse levens van de twaalf mensen haken in elkaar. Elk hoofdstuk wordt uit een ander perspectief verteld.De man Rinus is vogelverjager op Schiphol. Liefde, relaties, eenzaamheid, wraak. Het boek boeit van begin tot eind.
Het moet wel raar lopen als Van vogels en mensen van Margriet de Moor (1941) niet heel hoog eindigt op de lijstjes met de ‘Beste boeken van 2016’ die in december weer door de literaire critici zullen worden opgesteld. Door haar vertelkunst weet ze het immense drama dat achter die soms opduikende krantenberichtjes over juridische dwalingen zeer levendig te schetsen. Tegelijkertijd laat ze ook zien hoe het leven ook na dit soort drama’s gewoon doorgaat, dat mensen ook dan altijd meer zijn dan die ene naam uit de krant met enkel een initiaal als achternaam. (recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten