Twee jonge Hongaren verblijven na Wereldoorlog II in verschillende vluchtelingenkampen in Zweden. Via een briefwisseling komen Miklos en Lily met elkaar in contact.
Beiden zijn door uitputting en ziekten door de oorlog (bijna) ten dode opgeschreven. Desondanks hebben zij wilskracht en putten geluk uit hun liefde voor elkaar.
Door brieven en gedichten geven ze elkaar steun en ondanks tegenwerking vinden ze bij elkaar geluk.
Romantisch verhaal over sterke liefde, de gevolgen van de oorlog.
Een van de gedichten:
Kom dus hier, vlinderlicht,
met enkel een lach on je mond.
Onderzoek zelf maar, waar
de pijn zo ijselijk bevriezen kon,
streel me maar warm, zodat
dauw mijn hart weer omvat" p.74
Péter Gárdos werd in 1948 in Hongarije geboren. Hij is filmregisseur
van veel-bekroonde producties. In 1998, drie dagen na de dood van zijn
vader, kreeg hij een stapel brieven, bijeengehouden door twee linten. De
brieven waren sinds 1946 niet meer ingekeken. Ze bevatten het verhaal
van de bijzondere manier waarop zijn ouders elkaar ontmoet hebben, het
verhaal waarop hij Ochtendkoorts heeft gebaseerd.
“Mijn vader had het overdrijven tot een kunst verheven. Als we ons puur tot de feiten willen beperken, moeten we vaststellen dat hij exact achtenhalve dag journalist was geweest.” Gárdos zelf neemt Ochtendkoorts een opvallende plaats in. Hij vertelt het verhaal over ‘mijn vader en Lili’ en de gebeurtenissen als buitenstaander, waarbij hij nuanceert en becommentarieert. Tegelijkertijd vormt hij de auctoriale verteller, die ook bekend is met de gedachten en gevoelens van Lili en Miklós. Daarnaast gebruikt hij fragmenten uit de briefwisselingen om de gebeurtenissen te ondersteunen. Niet alleen verhoogt hij hiermee aannemelijkheid van Miklós leven; de structuur zorgt voor de broodnodige afwisseling in het anders grotendeels spanningsloze verhaal.
“Mijn vader had het overdrijven tot een kunst verheven. Als we ons puur tot de feiten willen beperken, moeten we vaststellen dat hij exact achtenhalve dag journalist was geweest.” Gárdos zelf neemt Ochtendkoorts een opvallende plaats in. Hij vertelt het verhaal over ‘mijn vader en Lili’ en de gebeurtenissen als buitenstaander, waarbij hij nuanceert en becommentarieert. Tegelijkertijd vormt hij de auctoriale verteller, die ook bekend is met de gedachten en gevoelens van Lili en Miklós. Daarnaast gebruikt hij fragmenten uit de briefwisselingen om de gebeurtenissen te ondersteunen. Niet alleen verhoogt hij hiermee aannemelijkheid van Miklós leven; de structuur zorgt voor de broodnodige afwisseling in het anders grotendeels spanningsloze verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten