Op een moment in zijn leven, dat hij zelf als een van de gelukkigste perioden tot dan toe omschrijft (hij is net vader geworden), besluit Jelle Brands Corstius om met de as van zijn overleden vader naar de Middellandse Zee te fietsen om daar zijn as uit te strooien.
As in (fiets)tas.
Vrij onvoorbereid gaat hij op pad. De fiets moet nog gekocht worden, de tassen bevestigd en na een mini cursus bandenplakken kan hij vertrekken voor zijn eerste tocht : van Amsterdam naar Zeeland (Noord - Brabant). En, laat ík hier nu net wonen. Leuk om te lezen hoe hij hier zijn eerste overnachting beleeft op de camping.
Tijdens de fietstocht herdenkt hij zijn vader: Hugo Brandt Corstius.
Op 3 jarige leeftijd overlijdt de moeder van Jelle Brandt Corstius en wordt hij, samen met zijn zussen, opgevoed door zijn vader.
En zoals hij zelf zegt in een interview met NRC: "Mijn vader was geen opvoedkundig genie" maar hij heeft mij geleerd mij niet al te veel aan te trekken van wat anderen van je vinden.
Onderweg maakt Jelle de meest bijzondere dingen mee: zo overnacht hij in een Bed & Breakfast bij Maastricht bij een wat zonderlinge verhuurster en is hij een dag flink ziek. Zo ziek dat hij diep in het Franse bos koortsig de nacht doorbrengt in een hangmatje.
Ik heb genoten van dit boek, de beschrijving van zijn jeugd, de herinneringen aan zijn vader en de fietstocht. Met veel humor beschreven. (YG).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten