Thomas Verbogt (1952) debuteerde in 1981 met de verhalenbundel De feestavond.
Sindsdien schreef hij vele romans, verhalenbundels en toneelstukken.
Met
zijn oeuvre groeide ook zijn publiek. Lange tijd was hij een zeer
gewaardeerd auteur maar toch relatief onbekend, maar al een paar jaar
behoort hij tot ‘de eredivisie van de Nederlandse literatuur’, aldus
Pieter Steinz van NRC Handelsblad.
Waar Verbogt vooral om geprezen
wordt is zijn melancholieke en lichte toon en zijn filmische manier van
vertellen. Ook met zijn humoristische korte verhalen bindt hij veel
lezers aan zich.
Thomas Verbogt heeft een dagelijkse column in De Gelderlander, de krant van zijn geboortestreek
‘Het is zo stil dat je de stilte kunt zien,’ zeg ik. Ik heb vaak de
behoefte zulke dingen te zeggen, maar niet als Marleen erbij is, want
die vindt het stupide aanstellerij.
Sander knikt zonder zich om te draaien. Aan dat knikken zie ik dat hij het geen aanstellerij vindt.
De hoofdpersoon, een zestiger, overdenkt zijn leven waarbij 2 belangrijke zaken, komst van pleegbroer en geliefde Martha die niet komt opdagen een belangrijke rol spelen.
Het is een eenzame man die veel denkt en relaties met vrouwen heeft en de vrouwen verlaten hem
achtereenvolgens en een is zelfs van hem? in verwachting en verdwijnt met kind.
Op het eind vallen toch veel dingen op zijn plaats. (Misverstand over afspraak tussen Martha en hem)
Hij ontmoet zijn pleegbroer nog en ziet zijn dochter op afstand.
Beetje trage roman past wel in deze coronatijd. Titel ook.
Luister terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten