Wie achter het pseudoniem ‘Ferrante’ schuilgaat, is al 24 jaar een mysterie.
Ik las de laatste weken alle 3 de delen, in bijna één ruk, uit.
Het eerste deel van de romanserie: De geniale vriendin verscheen in Nederlandse vertaling in 2013 bij Uitgeverij Wereldbibliotheek en is het eerste deel van een vierluik over Lila en Elena, twee vriendinnen die na de Tweede Wereldoorlog in een Napolitaanse achterbuurt opgroeien.
Hun levens verlopen totaal verschillend. Terwijl de intelligente Lila van school moet om te gaan werken en aan haar milieu probeert te ontsnappen door jong te trouwen, mag haar beste vriendin Elena wél verder leren. Zij beseft echter maar al te goed dat haar vriendin Lila veel slimmer en mooier is.
Deel 2 De nieuwe achternaam verscheen in 2015. In deze roman zijn de twee vriendinnen inmiddels jonge vrouwen: Lila is getrouwd, terwijl Elena mag doorleren. Op hun eigen manier proberen ze het beste van hun leven te maken. Maar de vriendinnen ontdekken ook dat loyaliteit en nabijheid een donkere kant kennen, die van jaloezie en bedrog. Lila en Elena vinden elkaar, raken elkaar kwijt en vinden elkaar opnieuw.
Deel 3 Lila en Elena, de twee meisjes die we voor het eerst ontmoetten in De geniale vriendin, zijn nu volwassen vrouwen. Lila, die op haar zestiende trouwde en een kind kreeg, heeft inmiddels haar man, huis en luxeleven verlaten en werkt in een fabriek om rond te kunnen komen. Elena heeft de universiteit doorlopen en een succesvolle roman geschreven. Voor haar staan de deuren open naar een andere wereld, ver weg van de Napolitaanse wijk waar ze opgroeide. Beide vrouwen vechten tegen wat de wereld van hen verwacht: berusting in het moederschap, onwetendheid en onderwerping. Ze zoeken hun weg in de vrijheden en kansen die de jaren zeventig lijken te bieden. Hoe verschillend hun zoektochten ook zijn, hun levens blijven met elkaar verbonden door een sterke, onbreekbare band.
In een van de zeldzame interviews die Ferrante gaf, aan Deborah Orr van The Guardian, liet ze per mail weten: ‘De sociale ladder bestijgen is heel moeilijk voor me geweest en ik voel me nog steeds schuldig tegenover diegenen die ik heb achtergelaten. Ik kwam er ook snel achter dat je afkomst niet kan worden uitgewist, of je nu naar boven of naar beneden klimt op de sociaal-culturele ladder.’
Wat een prachtige romanserie over het leven van deze twee vriendinnen die opgroeien in een arme Napelse wijk waar het leven hard is.
Een echt vrouwenboek volgens Maarten `t Hart:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten