Downham vertelt in een interview dat ze wilde schrijven voor en over tieners omdat zij op de punt van volwassenheid staan. Het werd het verhaal van Tessa, die ernstig ziek is en binnenkort zal overlijden. ´Wanneer je nog maar korte tijd te leven hebt, dan ga je het leven op een andere manier waarderen.´ Ze hoopt ´dat het boek levensbevestigend is. Ik probeerde een goed verhaal te schrijven; een verhaal wat niet oppervlakkig is en ook een emotionele reactie teweeg zou brengen. Een lezer vertelde mij dat ze minder bang voor de dood was, nu ze Voor ik doodga heeft gelezen.´
Een verhaal, dacht Katie terwijl ze over het binnenplein naar de poort liep, was als een rol stof of een wollen sjaal waar je een draad uit kon trekken die je schaamteloos kon bekijken, want daar lag hij in je hand. Maar er waren ontelbaar veel met elkaar verweven draden, en sommige waren van jou en andere van andere mensen,, en gebrek aan samenhang en logica werd een deel van het verhaal. (P.417)Katie een 17 jarig meisje die samenwoont met haar gescheiden moeder en 14 jarige broer wordt op een dag geconfronteerd met haar dement wordende oma (moeder van haar moeder Caroline). Katie probeert uit haar oma te krijgen waarom het contact al die jaren verbroken is geweest en wat de rol van haar moeder Caroline daarin is geweest. Ze tekent alles op in een herinneringsschrift en zo probeert zij het verhaal van hun levens te ontrafelen.
Het is een youngadult boek maar het zal zeker ook volwassenen aanspreken.
Thema's in dit boek ongehuwd moederschap, dementie, homoseksualiteit, schuldgevoel en beperkingen. Mooi boek dat blijft boeien.
Auteur: Jenny Downham
Titel: Ontrafelen
Uitgeverij: Atlas/contact
Jaar van uitgave: 2015
Blz:448 ISBN 9789025446512 (ms)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten