Hoe kwam je op het idee voor dit boek?
Een vriendin was tijdens een vakantie bij een stam van de Embera indianen in Panama geweest. Naast dat ik dacht, daar wil ik zelf een keer heen, leek het me erg interessant voor een boek. Wat gebeurt er als je daar een typisch product van de Nederlandse consumptiemaatschappij neerzet?
Het dorp dat je in De Wilden beschrijft bestaat dus echt?
Nee, het is een fictief dorp. Het is gebaseerd op het dorp van de Embera indianen, maar ik heb er mijn eigen verhaal van gemaakt.
Hoe heb je hier research voor gedaan?
Samen met mijn kinderen heb ik twee keer een week in het dorp doorgebracht. We sliepen op hele dunne matjes in superprimitieve hutjes op palen, 2,5 meter boven de grond. ’s Nachts vlogen de vleermuizen boven ons hoofd.
Wat deed je daar zoal?
Nou erg weinig, dat vond ik het moeilijkste. Het grootste verschil is dat wij westerlingen gewend zijn om in tijdslotten te leven en die bestaan daar niet. Zo laat moet ik hier zijn, zo laat word ik daar verwacht. De eerste dagen verveelde ik me kapot. Ik kon niet stoppen met plannen. Hoe laat gaan we lunchen? Hoe laat is het inheemse dansen? Pas na paar dagen kon ik dat loslaten.
Ben je veranderd door de ervaring?
Ik ben vooral bewuster geworden van de contrasten tussen het leven hier en daar. En ik heb beter door wanneer ik te krampachtig of te gejaagd bezig ben, dan schakel ik een tandje terug. Het is mindfulness, bewustwording, dat waar we hier tegenwoordig allemaal cursussen voor volgen. Maar het gaat volgens mij niet samen met onze manier van leven.