Honkvast van Steffie van Oord

Zoals wel vaker bij Van den Oords boeken is Honkvast een titel die de lading niet helemaal dekt. Er komen in het boek wel mensen voor die hun hele leven in dezelfde woning hebben gewoond, niet zelden een oude, vervallen, deels onbewoonbaar verklaarde boerderij die al generaties familiegoed is. Maar er zijn er ook die wel degelijk langere tijd op verschillende plekken hebben gewoond. Steffie van den Oord zocht vijftien van die honkvaste mensen op en vertelt in Honkvast hun verhaal. Zoals over het huis bij het kerkhof, waar een vrouw woont die de levens van de doden kent, of de dienstwoning, waar een 105-jarige agent wakker ligt. Hun woningen zijn bedreigde landschappen geworden, met interieurs uit een ver verleden. Als zij er ooit weggaan, gaat alles op de schop. Maar tot die tijd weigeren ze om ‘tussen die oude mensen in het bejaardenhuis’ te gaan zitten.
De mensen hebben allemaal levenskracht.En ze leggen zich bij de dingen neer.

Het gaat over gewone mensen die stuk voor stuk heel oud zijn geworden en  de schrijfster krijgt hen aan het praten over hun leven vreugde en verdriet. Knap dat zij deze mensen heeft weten te vinden. Mensen die hun hele leven hetzelfde beroep hebben uitgevoerd met hart en ziel bijvoorbeeld de schoenmaker en  zijn vrouw. De mensen hebben allemaal gemeen dat zij heel hard gewerkt hebben  en heel eenvoudig leefden. Geeft een mooi tijdsbeeld en deze mensen zullen steeds minder voorkomen.

Boek is vergelijkbaar met het boek eeuwelingen dat zij in 2002 schreef.