Kester Freriks (Jakarta, 1954) combineert al twintig jaar een lyrisch schrijversschap met de journalistiek. Hij debuteerde in 1979 met de verhalenbundel 'Grand Hotel Lembang' en kreeg twee jaar later bekendheid met zijn eerste roman, 'Hölderlins toren' (1982). Behalve toneelbeschouwingen schreef hij verhalen en diverse romans en werkte tien jaar aan de biografie 'Geheim Indië. Het leven van Maria Dermoût 1888-1962', die in 2000 verscheen.
In dahlia's en sneeuw blijkt in het begin van het verhaal Julia de weg behoorlijk kwijt te zijn. Ze verkeert nog wel in de fase dat ze af en toe beseft dat er iets raars aan de hand is. Haar denken gaat met horten en stoten, merkt ze: 'Het is alsof ik ontvoerd ben uit mijn eigen leven'. Julia weet nog dat haar broers jong zijn gestorven, aan hartproblemen, net als hun vader. En dat haar zusjes en moeder, net als zijzelf nu, zijn 'weggesijpeld'. En ze realiseert zich ook dat ze samen met haar man drie zonen op de wereld heeft gezet, dat het zo verlangde dochtertje in haar buik is gestorven en dat ze een mogelijk door haar jeugdliefde veroorzaakte zwangerschap door een 'engeltjesmaker' heeft laten afbreken.
Het verleden spookt door haar hoofd, zeker in de stille uren dat ze poseert voor het schilderij dat haar man nu van haar laat maken. Een flatteuze afbeelding moet dat worden, voor 'later'. Ze wil eigenlijk niet weten wat daarmee bedoeld wordt. Haar kindertijd, haar meisjesjaren, vrienden en vriendinnen van vroeger, de reizen die ze maakte, de steden waar ze woonde, haar huwelijk, het moederschap - het dwarrelt allemaal door elkaar. Met dahlia’s in de sneeuw schrijft Freriks niet alleen een korte, mooie roman over dementie, maar vooral een liefdevol document.
Uit een nawoord in 'Dahlia's en sneeuw' valt af te leiden dat ook Freriks' eigen moeder aan Alzheimer leed.
In dahlia's en sneeuw blijkt in het begin van het verhaal Julia de weg behoorlijk kwijt te zijn. Ze verkeert nog wel in de fase dat ze af en toe beseft dat er iets raars aan de hand is. Haar denken gaat met horten en stoten, merkt ze: 'Het is alsof ik ontvoerd ben uit mijn eigen leven'. Julia weet nog dat haar broers jong zijn gestorven, aan hartproblemen, net als hun vader. En dat haar zusjes en moeder, net als zijzelf nu, zijn 'weggesijpeld'. En ze realiseert zich ook dat ze samen met haar man drie zonen op de wereld heeft gezet, dat het zo verlangde dochtertje in haar buik is gestorven en dat ze een mogelijk door haar jeugdliefde veroorzaakte zwangerschap door een 'engeltjesmaker' heeft laten afbreken.
Het verleden spookt door haar hoofd, zeker in de stille uren dat ze poseert voor het schilderij dat haar man nu van haar laat maken. Een flatteuze afbeelding moet dat worden, voor 'later'. Ze wil eigenlijk niet weten wat daarmee bedoeld wordt. Haar kindertijd, haar meisjesjaren, vrienden en vriendinnen van vroeger, de reizen die ze maakte, de steden waar ze woonde, haar huwelijk, het moederschap - het dwarrelt allemaal door elkaar. Met dahlia’s in de sneeuw schrijft Freriks niet alleen een korte, mooie roman over dementie, maar vooral een liefdevol document.
Uit een nawoord in 'Dahlia's en sneeuw' valt af te leiden dat ook Freriks' eigen moeder aan Alzheimer leed.
Auteur: Kester Freriks
Titel: Dahlia's en sneeuw
Uitgevrij: Conserve
Jaar van uitgave: 2008
ISBN: 9789054292579 (MW)
Titel: Dahlia's en sneeuw
Uitgevrij: Conserve
Jaar van uitgave: 2008
ISBN: 9789054292579 (MW)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten