In dit boek gaat Herman Koch een half jaar naar Finland toen hij negentien jaar was. Hij verwerkte de dood van zijn moeder en dacht na over wat hij wilde worden. De jonge Herman gaat naar Finland om te werken op een boerderij en in de houtzagerij. De daar hevig opvlammende liefde voor Anna wordt een ijkpunt in zijn leven, ondanks de extreem korte duur: drie dagen.Tevens ontvlucht hij zijn vader met zijn nieuwe vriendin.
Veertig jaar later is Koch terug in Finland en stuit hij op een dichtbundel die expliciet verwijst naar zijn eerdere verblijf. Niet langer kan hij deze periode afdoen met een grap. Hij neemt zijn eigen geschiedenis onder de loep, onderzoekt hoe herinneringen werken en hoe hij dit verhaal kan vertellen zonder de werkelijkheid te besmeuren.
Hoe werken herinneringen? Zie je veertig jaar later je herinneringen anders?
Wat is autobiografisch en wat is er bijgehaald om er een mooie roman van te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten