Vanda en Aldo zijn jong getrouwd hebben een zoon Sandro en een dochter Anna. Na twaalf jaar gaat Aldo vreemd met een jonge vrouw en laat zijn vrouw en kinderen achter.De vrouw blijft boos achter en schrijft brieven aan haar man. Na een vijftal jaren keert de man weer terug bij zijn gezin. Maar zijn vrouw blijft wantrouwig en nu zijn ze in de 70 en kijken terug op hun leven. Ook de beide kinderen zijn volwassen en kijken terug op de relatie van hun ouders en welke invloed die op hun beider leven heeft gehad. Prachtig verhaal zeker omdat het elke keer de huwelijkscrisis uit een ander perspectief wordt verteld .Banden kun je bijna niet verbreken. net zoals veters die gebonden zijn. De titel komt letterlijk van een gebeurtenis in het leven van de
hoofdpersoon. Hij heeft een aparte manier om zijn veters te strikken, en
ontdekt, als het leven van zijn gezin al helemaal ondersteboven ligt,
dat zijn zoon onbewust deze manier van strikken heeft overgenomen. Bij
een ongemakkelijke ontmoeting tussen vader en kinderen, op een moment
dat hij hen al enkele jaren niet gezien heeft, confronteert Anna hem
daarmee: waarom heeft hij het Sandro wél geleerd, en haar niet? Zij wil
het ook leren! Lijkt me een boek voor een toneelstuk of film. Ook geschikt voor leeskringen.
Domenico Starnone (1943) is een Italiaanse schrijver, scenarist en journalist.
Starnone werd geboren in Saviano, nabij Napels. Hij heeft voor verschillende kranten en tijdschriften gewerkt en schreef meestal over zijn periode als leraar.
In 2006 gingen er al geruchten dat Starnone de succesvolle schrijfster Elena Ferrante is. Starnone heeft evenwel altijd ontkend[1]. Starnone is getrouwd met Anita Raja,
een literaire vertaler die in 2016 door een Italiaanse journalist op
grond van de geldstromen werd aangewezen als de persoon achter het
pseudoniem[2]. In 2017 kwam op grond van tekstanalyse het bewijs dat hij toch achter het pseudoniem Elena Ferrante schuil gaat.(Wikipedia)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten