Tsukuru Tazaki is opeens helemaal alleen. alleen. Zijn 4 jeugdvrienden, die zijn achtergebleven in zijn geboortestad toen hij in Tokyo ging studeren, willen hem van de ene op de andere dag niet meer kennen. En hij heeft geen idee waarom. Verlangen - naar vriendschap, liefde, een verloren jeugd: het is ondertussen een klassiek thema in het universum van Haruki Murakami, nu weer voortreffelijk verbeeld in zijn melancholieke, kleurloze hoofdpersoon. Mooi taalgebruik. Boek boeit van begin tot einde. Dankzij zijn vriendin gaat Tsukuru na jaren op zoek naar zijn jeugdvrienden om te achterhalen waarom zij hem hebben afgewezen.Hij heeft met elk van hen een afzonderlijk gesprek waardoor wij hem en ook de anderen beter leren kennen.
De vier anderen hebben allemaal een kleur als bijnaam:witje, zwartje, blauwe en groene. En de hoofdpersoon heeft geen kleur vandaar dat hij de kleurloze genoemd wordt en zich ook zo voelt.
UIt de recensies:
‘Wat is dat toch met de romans van Haruki Murakami? Zijn boeken beginnen vaak met onopvallende personages die weinig opzienbarende levens leiden. Maar dan, na een pagina of tachtig, gebeurt er ineens toch iets – meestal iets mystieks – en trekt de schrijver de lezer alsnog het verhaal in. Ook zijn nieuwste roman, met de onmogelijke titel De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren zorgt voor een dergelijke leeservaring. (…) Een mooi verhaal over een eenzame buitenstaander, onderkoeld verteld in een stijl waarin al het overbodige is weggekapt – maar dat daarmee niet minder tragisch is.’ - Irene Start in Elsevier
‘Wat maakt Murakami zo’n goede schrijver? Dat hij intens menselijk boeken schrijft. (…) Dat hij het magisch-realisme en het humanisme moeiteloos combineert. Dat zijn boeken lezen alsof hij het zo heeft opgeschreven, alsof het boek de meest logische zaak ter wereld is.’ – Joost de Vries
Auteur: Haruki Murakami
Titel: De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren
Uitgeverij: Atlas
Jaar van uitgave: 2014
Blz:
Isbn: 978902544207 (ms)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten